Het begon allemaal al op zaterdag. Michel, Bahram en ik zouden in de Vinkeveense plassen onze Nitrox Basis cursus afronden. EAN32 vullen in Fata Aquana, maar daar werd besloten naar de Toolenburger plas te gaan en dus kleurden we naar Hoofddorp. Tijdens de check de stek werden nog wat vissers gevraagd het duikgebied te verlaten en toen…tsja…Unox snert. Met zicht tot max 40 cm waren we elkaar regelmatig kwijt, “procedure buddy kwijt” werd dan ook heel vaak geoefend. Het was om te huilen. Ook Michel had het niet droog gehouden, letterlijk dan…
Michel gaf aan dat een herkansing voor een mooie duik nog open stond: de volgende dag was de clubduik in de Oosterschelde.
Na de nodige dispensatie thuis verkregen te hebben, vertrokken onze zoon Thijn en ik naar de Bergse Diepsluis – Oesterdam (#81). Daar verdunde ik mijn restje EAN32 tot EAN26 bij de lokale vulautomaat. De duikstek bleek al aardig goed bezocht om 10:00, maar gelukkig was het niet mega-druk. Michel, Leanne en Marcel volgden al snel en buddy-paren werden gevormd. Thijn zou boven water op alle autosleutels letten. Wat later arriveerden Olivier, Bert samen met wat LSD’ers. Check de stek, gasanalyse, buddy-check en hop de dijk over waar Marcel al snel zijn handschoenen vergeten bleek te zijn. Warempel goed zicht! Uitgebreid de kans gekregen een zeepaardje te bewonden, Michel en Leanne vonden ook nog 4 sepias. Een overgroei van hooiwagenkrabben (mooi met groen bladwier versierd) en zeenaalden (door hun snuit ook wel “een gestrekt zeepaardje” gedoopt) kwamen we tegen. Een goede 55 minuten en mooie ervaringen later stonden we weer op het droge. Met zijn vieren terug naar de vulautomaat, EAN26 werd verder verdund tot EAN22, de buik werd gevuld met al het ongezonde dat we bij de Shell konden krijgen. Vanuit daar vertrokken we via mooie maar smalle dijkweggetjes naar Strijenham (#79). Olivier en Bert hebben een andere route gevolgd die middag.
Bij Strijenham aangekomen bleken we deze duikstek helemaal voor onszelf te hebben! Eerst maar eens de dijk over (check de stek). Zuidenwind, pal op de kust, witte koppen over de trap, die nog best een eindje lopen was. Na wat wikken en wegen en goed overleg, besloten we unaniem dat het wel ging lukken. Terug om om te kleden, buddy-check en bepakt en bezakt aan de wandeling van 200m begonnen. Bovenop de dijk bleek Marcel zijn lood in de auto te hebben laten liggen, ik vond al dat hij zo hard liep maar tegelijkertijd betrap ik me er op de buddy-check dus niet goed uitgevoerd te hebben. Bepakt en bezakt gingen we met zijn vieren voorzichtig te water en zwommen zuidoostelijk uit om met de stroom terug te kunnen driften. Ook dit werd weer een prachtige duik met kreeften, heel veel krabbetjes die zich te goed deden aan door de wind gestrande oorkwalen. Ook waren er weer veel Amerikaanse ribkwalletjes die zo mooi met bewegende regenbogen reflecteren in je duiklamp. Vooral van de drift terug heb ik erg kunnen genieten van het langzaam onder je doortrekken van al dat miniatuurleven. Het was echt prachtig en met 17gr comfortabel warm. Ook weer na zo’n 55 minuten allen veilig boven water waar we Thijn nagenoeg ontkleed in de auto aantroffen: hij had het zo heet gekregen in de auto, maar was niet op het idee gekomen de deur of het raam open te zetten of naar buiten te gaan…tsja…opvoeding gefaald (wellicht dat daar een telefoon een rol bij heeft gespeeld).
Na het aankleden was het tijd om afscheid te nemen, we hadden nog een aardige rit terug naar regio Leiden voor de boeg . Gelukkig was de A29 in noordelijke richting wel open, dat scheelt toch weer een half rondje rondom Rotterdam. Na een spoelsessie thuis hang nu alles alweer te drogen, met mooie beelden in het hoofd. Het was een ontspannen dag met fantastisch weer en goede omstandigheden en dat voor eind september!.
Dennis